تا حالا چند بار رفتی مشهد و حس کردی هنوز خیلی چیزا هست که ندیدی؟ مشهد فقط حرم نیست، فقط بازار رضا یا شیشلیک شاندیز نیست؛ این شهر کلی جاهای دیدنی، خاطره‌انگیز و حتی ناشناخته داره که هر بار سفر بهش می‌تونه متفاوت باشه. بیا با هم بریم یه دور مشهدگردی، این بار با نگاه تازه...
اگه تا حالا فکر می‌کردی مشهد فقط حرم و شاندیز و طرقبه‌ست، باید یه‌بار بری بوستان چهل‌بازه تا یه چیز دیگه ببینی. یه دریاچه مصنوعی خوشگل وسط یکی از بزرگ‌ترین پارک‌های مشهد که حسابی جون می‌ده برای یه عصر دلچسب با خانواده یا رفیقا. صدای آب، منظره درختا و اون حس خنکی که از کنار دریاچه می‌پیچه تو صورتت، باعث می‌شه چند دقیقه‌ای همه دغدغه‌هاتو فراموش کنی.
بوستان چهل‌بازه تازه‌ساز و مرتبه، با مسیرهای پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و فضای بازی برای بچه‌ها. دریاچه‌اش نه‌تنها منظره قشنگی داره، بلکه دور و برش پر از جا برای پیک‌نیک و استراحت‌کردنه. اگه اهل عکس‌گرفتن باشی، مطمئن باش اینجا نور و منظره دست‌به‌دست هم می‌دن تا کلی عکس خوب بگیری!
خلاصه اگه دنبال یه جای باصفا توی خود مشهدی که هم بهت خوش بگذره، هم خستگی‌تو در کنه، یه‌بار به دریاچه چهل‌بازه سر بزن؛ شاید تبدیل شد به یکی از جاهای موردعلاقه‌ت تو شهر.
اگه اهل کوه‌نوردی سبک یا پیاده‌روی تو طبیعت باشی و بخوای یه جای خنک و باحال نزدیک شهر رو تجربه کنی، آبشار اول کوه‌پارک مشهد همون چیزیه که دنبالش بودی. یه آبشار کوچیک ولی خنک و زنده، که وقتی بهش می‌رسی انگار یه جای دنج تو دل کوه واست بغل باز کرده.
راه رسیدن بهش زیاد سخت نیست؛ از همون ورودی کوه‌پارک که بری بالا، حدود نیم‌ساعت تا چهل دقیقه پیاده‌روی ملایم داره، بسته به سرعتت. مسیرش هم پر از منظره‌های قشنگه، مخصوصاً صبح‌زود یا عصرها که نور خورشید قشنگ می‌تابه روی کوه‌ها. صدای آب که از دور می‌شنوی، یعنی دیگه خیلی نزدیک شدی...
وقتی برسی، آبشار اول یه حس خنکی دلچسب می‌ده، مخصوصاً اگه دستتو زیر آب بگیری یا کفش‌تو دربیاری و یه کم پاهات‌و بزاری تو آب. اطرافش هم جای نشستن و استراحت هست، می‌تونی یه کم بشینی، چای بخوری یا با رفیقات گپ بزنی. هوای اونجا حتی توی تابستون هم حسابی لطیفه.
در کل، اگه دنبال یه جای ساده اما باحال و پر از حس خوب تو دل طبیعت مشهد می‌گردی، حتماً یه بار برو تا آبشار اول کوه‌پارک؛ شک نکن می‌چسبه!
اگه یه بار تو حرم امام رضا (ع) موقع طلوع یا غروب آفتاب باشی و یه صدای خاص، پرانرژی و باشکوه از بالای گنبد طلا بشنوی، بدون که اون نقاره‌خانه‌ست؛ یکی از قدیمی‌ترین و خاص‌ترین رسم‌های حرم که هنوزم زنده نگهش داشتن.
نقاره‌زنی تو حرم یه مراسم خاصه که روزی دو بار، یکی نزدیک اذان صبح و یکی نزدیک غروب اجرا می‌شه. چند نفر با لباس‌های سنتی بالا می‌رن روی سکوی نقاره‌خانه، که کنار گنبد طلاست و با طبل و شیپور یه آهنگ خاص و هماهنگ رو می‌زنن. انگار دارن به زبون خودشون، شادی و احترام‌شون رو به حضرت نشون می‌دن.
خیلیا وقتی صدای نقاره‌ها رو می‌شنون، ناخودآگاه می‌ایستن، گوش می‌دن و بعضیا هم اشک تو چشماشون جمع می‌شه. یه حس عجیبیه؛ انگار صدای قلب مشهده که داره می‌تپه. مخصوصاً اگه بار اولت باشه که می‌شنویش، تا مدت‌ها تو خاطرت می‌مونه.
اگه رفتی مشهد و تونستی زمان‌بندیشو دربیاری، حتماً یه بار خودتو برسون به صحن انقلاب یا اطراف حرم وقت نقاره‌زنی. این صدا فقط یه موسیقی نیست، یه بخش زنده از تاریخ و عشق و باور مردمه.
مشهد فقط شهر زیارت نیست، ترکیبیه از آرامش معنوی، طبیعت زیبا و تفریح شهری.
اگه بخوای یه روز کامل تو مشهد بگردی و هر جور حسی رو تجربه کنی، سه‌تا از جاهای خاصش رو از دست نده:
دریاچه چهل‌بازه، برای وقتاییه که دلت یه فضای باز، یه پیک‌نیک دوستانه یا یه عصر خانوادگی می‌خواد. آب، درخت، صدای خنده و یه آرامش سبک‌شده از شلوغی شهر.
آبشار اول کوه‌پارک، واسه وقتیه که می‌خوای از شهر فاصله بگیری و یه کم بری تو دل طبیعت. نه اون‌قدر سخته که حرفه‌ای باشی، نه اون‌قدر آسون که بی‌مزه شه. یه مسیر سرسبز، یه صدای آب خنک و یه حس سبک‌بال شدن.
نقاره‌خانه حرم، اون جاییه که روح رو قلقلک می‌ده. صدایی که از دل تاریخ میاد و به قلبت می‌شینه. وقتی اون نقاره‌ها نواخته می‌شن، انگار تمام شهر داره به احترام امام رضا (ع) یه لحظه می‌ایسته.
سخن پایانی نویسنده :
مشهد فقط یه مقصد نیست؛ یه تجربه‌ست. شهری که می‌تونه توی یه روز، هم دلت رو آروم کنه، هم خستگی رو از تنت بگیره، هم خاطره بسازه برات. چه کنار گنبد طلا ایستاده باشی، چه کنار یه دریاچه مصنوعی تو پارک چهل‌بازه، یا تو دل کوه در حال تماشای یه آبشار ساده، هر جای این شهر حرفی برای گفتن داره.
پس دفعه بعد که راهی مشهد شدی، یه کم زاویه دیدت رو عوض کن. این شهر، چیزای زیادی داره که فقط منتظرن با دلِ باز کشف‌شون کنی. مشهدگردی یعنی دیدن این شهر، نه فقط با چشم، بلکه با دل.